28 Ekim 2013 Pazartesi

Paris'te Neler Yedik

                           Paris oldukça pahalı  bir şehir. Yine  de  güzel yemekler denedik. Gerçi  öyle  meşhur yıldızlı restoranlarda  yemedik ama   benim de  beğendiğim yiyecekler oldu. Parise  gitmeden  önce  Soğan çorbası  içmeden,  kruvasan ve  choux  farci  denen  şu  devasa  lahana dolmalarından  yemeden  dönme diyenler  olmuştu.  Soğan  çorbasını  zaten  sevmediğimden  hiç   denemedim  bile. Damak tadıma uygun olabilir diye ördek eti  yiyelim  dedik.  Bir çok  yerde  bunu denedik  ve en  beğendim yeri yazıyorum şimdi.
                       Les  Phılosophes  (   28, Rue Vieille Du Temple  )  :   Güzel  parizyen  bir  kafe. Şöyle  küçük  masalarına  yanaşıp  etrafı  seyrederek yemeğinizi  yer,  kahvenizi  seyredersiniz.  Biz  burada ördek eti yedik,  gerçekten güzel  pişmiş, lezzetliydi. 

                               

Paris'te  ister  kafede  olsun  ister  bir  restoranda  olsun  nerede   birşeyler  yiyip için  ,  masanıza  bir  sürahi  su  ve  bardaklar  geliyor.   
Bunun  dışında  deniz  ürünleri  çok  sevdiğim  için asıl  Brüksel çıkmalı  olan   Chez Léon  da  midye yedik. Benim  seçtiğim  Les  Moules Meridionales   yani  domates soslu,  erimiş  peynirli  midye  tabağıydı.  Oldukça  lezzetliydi,  yanında  bir  kase  patates  kızartması  geliyor ama  doyurucu  değil.  Bence  tok  karnına  gidip  bu da  zevkine  yenmeli.  



Böyle demiş Audrey Hepburn   “Paris is always a good idea / Paris her zaman iyi bir fikirdir”.    
Paris  sokaklarında  gezerken  keşfettiğimiz  mekanlar da  oldu.  Özellikle   Marais  Bölgesi  pazar  günleri  trafiğe  kapalı  oluyor.  İnsanlar  kalabalık  bir  halde  sokaklarda  geziyor.  Bazı  yerlerde uzun kuyruklar  görüyorsunuz.  Bunlar  Fallafel  kuyrukları  genelde.  Fallafel  nedir  derseniz  ;  haşlanmış nohutun  baharatlar ile  köfte haline  getirilmiş  bir  ortadoğu  yemeği.  İlk  kez  denemiş  biri  olarak eh beğendim  sayılır.  Büyük  bir  lavaşa  sarılarak soslar  ile ayaküstü  yeniyor.  








Bizim  fallafel  yediğimiz  yer  Chez Hanna .  Adresi   Rue  des  Rosiers  54..  Daha  farklı  yerlerde  de  yedik  ama  gerçekten burası  bizim  damak tadımıza  yakın.  Yine  Marais  sokaklarında  insanların kuyruklar oluşturduğu  başka bir yer de burası..




Paris'le  ilgisiz  ama  biz aralarda bol bolda suşi  yedik.  Kızımın ilk denemesiydi  ama  yedikçe beğendi. Babamız tam Türk yemekleri sevenlerdendir.  O sevmediği için hiç  yemedi ama ben  suşiyi  İstanbula  her gittiğimde mutlaka yerim.  İlginçtir  Paris uzakdoğu  mutfağıyla dolu. Birçok  Avrupa  kentinde  her yer de  dönerciler olmasına rağmen  Pariste çok azdı.  Bunun  yerine  bir çok yer de  Suşi  dükkanı   var. Her karnım acıktığında biraz kendime geleyim diye  yediğim şeydir.  




Paris'te  her keseye  göre  yerler var ama  yine de  bize  göre  pahalı. Arasıra  Pelin'in  ısrarları sonucu ona  döner de  aldık. Döner  menüleri  oldukça  doyurucu.  Bizim Paris te  yediklerimiz işte bu tür  şeylerdi.  Çoğundan  memnun  kaldık. Büyük bir şehir olunca ne ararsan buluyorsun :)

















25 Ekim 2013 Cuma

Paris'te Yapılması Gerekenler

                        Her  insan için gezdiği yerde yapacaklarının  öncelikleri farklıdır.  Benim  için bir  şehre gittiğimde ilk önce  belli başlı temel yerleri  görmek gelir.  Paris için  kendime  göre bir  rota  yapmıştım. Bunu  paylaşmak istiyorum şimdi ..
             1. Louvre Müzesi  :  Her  Paris'e  gelenin  mutlaka  gittiği  bir müze Louvre. Fransız  ihtilalinden sonra  1793 yılında  açılan ilk devlet  müzesi.  7 ana bölümden  oluşmakta. Neler gördük  neler.  Monalisa,  Jan Vermeer’in   Hollanda’daki gündelik ev hayatını anlattığı Dantelci Kız tablosu,  Milo Venüsü,   Michelangelo’nun Ölen Köle heykeli,  Napolyonun  odaları  ..


               2.   Notre Dame Katedrali    :   Victor Hugo'nun  Notre Dame de Paris adlı eserini  bilirsiniz. Gotik  dokunuşlarla süslenmiş bu  güzel katedrali  görmeden olmaz. Seini  nehri kenarından yürüyerek bu adacığa gelip uzun kuyruklara aldırmadan katedrali gezmelisiniz. 


                                                          


                    3.   Pantheon :   Pantheon kubbesinden manzara bir harikadır. Buraya 206 basamak ile ulaşabilirsiniz. Pantheon içerisinde ayrıca Foucault Sarkacı da mevcut. 1851 yılında ünlü astronomcu Jean Bernard Leon Foucault dünyanın kendi ekseni ve gezegenler etrafında döndüğünü kanıtladığı ilk deneyini burada yapmış.  1851’de Conservatoire’e götürülen sarkaç 1995 yılında tekrar Pantheon’a getirilmiş.

                       4.   Centre Pompidou :     Centre Pompidou dünyadaki modern sanat müzelerinin en bilinen ve ziyaret edilenlerindendir. Yapı içerisinde müze dışında ayrıca kütüphane, kitapçı, sinema ve panoramik bir teras bulunmakta. 
                             
                                             

                  
                     5.   Lüksemburg Bahçesi:  Paris'in  en popüler parklarından  biri.  Şehrin göbeğinde olması  nedeniyle kolay  ulaşılır,  çocuklarınızla çok şey yapabileceğiniz bir park.  1615 – 1627 yılları arasından Lüksemburg Bahçesi’nin kuzeyinde Palais du Luxembourg (Lüksemburg Sarayı) inşa edilmiş. Bu saray Fransız Devrimi sırasında hapishane olarak kullanılmış.                                                                                                                                                       
                                                    


                  6.    Eyfel Kulesi :  Paris deyince herkesin aklına ilk gelendir Eyfel.  Bizim ikinci  otelimiz buraya yakın olduğundan  devamlı burun burunaydık. Özellikle  gece çok romantik.  Gündüz  eşim ve kızım en üst  katına çıktılar.  Manzara  harikaymış,  ben de  çektikleri fotolarla  yetindim.  320 metre uzunluğu ile kulenin uzunluğu 81 katlı bir binaya eşitmiş.



                                             


                    
                   7.      
Galeries Lafayette:  19. yüzyılda Paris'te kurulan ünlü alışveriş merkezidir. Boulevard Haussmann’da bulunan Galeries Lafayette her yıl milyonlarca kişi tarafından ziyaret ediliyor. On katlı yapının cam ve demirden yapılmış kubbesi de oldukça görkemlidir.  İçinde birbirinden  güzel  markalar var, özellikle  vitrayları görmek için gitmeli.


                                          



                            8.  Parc Des Buttes  :  Pariste  yeşillikler  içinde gezdiğimiz  bir başka  parkta burasıydı.  Metroyla  aynı isimli durağa  gidip  kolayca ulaşıyorsunuz.  Hatta  biz  yürüyerek birazda  kaybolarak şehir merkezine geri  dönmüştük.

                                             


                          9.   Carnavalet  Müzesi :  Gezmesi  bedava olan  ender  müzelerden  biri.  Bu  müzede  Paris'in  tarihini  keşfedebilirsiniz.  Metro  1  nolu  hattın  Saint Paul  durağında  inerek  kolayca ulaşabilirsiniz.  Müzede  sergilenen  bazı  koleksiyonlar  bazen  geçici ücretli  olabiliyormuş..

                                                 


                           10.    
Musée d'Orsay :    Az zamanınız varsa Louvre yerine tercihiniz Musée d'Orsay olsun.  Louvre'un antik çağlara değin uzanan fazla "uzmanlık" bir koleksiyonu var… D'Orsay ziyaretinizde ise İzlenimcilik ve sonrasına dair  dolayısıyla size çok daha tanıdık gelecek pek çok esere rastlayabilirisiniz.

                    11.  Montparnasse Mezarlığı:  Sartre, Beauvoir, Beckett, Baudrillard,  Ionesco, Gainsburg, Kiki  işte  bu  mezarlıkta yatıyor.  
                12.  Theatre  de la Ville  :   Bu  güzel  tiyatroya  sevgili  Danzon'un  yönlendirmesiyle  gitmiş  olduk. Bize  denk  gelen  Japon kukla tiyatrosuydu. Bizim için  çok güzel bir deneyim oldu. 

                                             

                     13.  Pont  Des Arts :  Bu  güzel  köprü  Paris'i gezerken eninde sonunda  karşınıza  çıkacaktır. Zaten  nehrin  üzerinde  birbirinden  güzel  köprüler  var. Teknelere,  nehire,  karşı  kıyılara bakarak geçmek  mutlaka  yapılması  gerekenlerden  bence.

                                 


                14.   Yerel bir pazarda gezilmeli.. Böyle pazara iki kez  denk  geldik. Sokak sokak gezerken , tabi nerede olduğumuzu  hatırlamıyorum,  oldukça renkli ve ucuz pazarlara rastladık. Birbirinden güzel sebzeler ve  meyveler,  özellikle  en sevdiğim kabak  çeşitlerini  görünce mutluluktan  uçtum. Taa  oralardan  buraya  iki kabakta  getirdim :)

                                 
                         
               
                                                                                                                                                                                                       






  
                                                                                                                                                               

22 Ekim 2013 Salı

Paris'ten İlk Haberler

                                    Paris'ten  nihayet  geldik.  Hala  yorgunum. 9  günlük uzun bir tatildi. Paris  gibi  bir yer bize,  böyle uzun bir gezi  olduğu için  pahalıya patladı. İki  farklı  otel seçtik.  Otelleri seçerken  Paris'in  iki  bölgesinde olmasına dikkat ettik.  Böylece gezimizi  dört  gün bir  bölgede ,  dört günde diğer  bölge de  geçirecek  şekilde tasarlamış olduk.  Merak edenler için veriyorum;  ilk  otelimiz  hotel massena  .Bu otel  Opera Bölgesinde oldukça merkezi bir  yerdeydi.  Paris'e  gitmeden  önce  yaptığım araştırmalarda otellerin  eski  ve  küçük  olduğunu bir çok yerden okumuştum. Gerçektende  böyle olduğunu  gördük. Fotoğrafların kurbanı olup  gittiğimiz bu  otelinde  böyle  özellikleri  vardı. Yüksek  fiyatlar  ödeyip hiçbirşey alamamak olağan galiba. Fazla bir  beklentiniz olmasın.





                                 Uçağımız gece  havaalanına  inince  şehre  gelmek için  Rossy Bus isimli  otobüsleri  kullandık. Havaalanından Opera da ki  şehir merkezine gelmek 10 euro. Çocuklar için fiyat aynı. Yaklaşık bir  saat sürüyor. Burası  CDG  Havaalanı.  Otobüsten  inince  oteli aramak zamanımızı  çok aldı.
                                 İkinci  kaldığımız  otel  Eyfel Kulesi  çevresinde diye  seçtğimiz  L'amiral Hotel. Aslında Vaigurard  denen  bir bölgedeydi  ama yakın değildi.  Paris  bana labirent  gibi  geldi,  çünkü  her gece otelimizi aradık . Sokaklar  birbirine benziyor, aynı yerlerden defalarca geçiyor ve oteli  bulamıyorduk :)
Bu  bölgede de  4 günümüz dolu  dolu  geçti. Sabah 10  gibi  yola  çıkıp gece  10 da otele dönüyorduk. O kadar çok  yürüdük, o  kadar  çok  gezdik ki  ayaklarım ilk  günden  şişti,  yara oldu.  Paris 2 ya da  3  gün gezip  bitecek bir  şehir  değil. Biz böylesine  yoğun 8  gün  gezmemize  rağmen  bitiremedik.  Not alıp  gezmediğim bir  yığın  yer  kaldı.
                            Dönüşümüz  Orly   üzerinden  oldu.  Metroyla Orly Bus ların  olduğu  istasyona gidip  buradan  7,20 euro ile  havaalanına  rahatça  yarım  saatte  gidiyorsunuz.
                          Paris'te neler yapılır,  neler alınır,  neler yenir,  nereler görülür  hepsi , uzun uzun  yakında...



12 Ekim 2013 Cumartesi

Parise Doğru..

                                   Çok heyecanlı  olduğum günlerdeyim.. Paris' e  gidiyoruz. Kitaplara,  filmlere  konu olmuş  bir  şehir. Bir çok aydını, sanatçıyı, devlet adamını yaşatmış yıllarca.. Sokakları tarih  ve  sanat  dolu. Mitolojide  Paris güzel  Helen'i  kaçıran Troyalı bir  delikanlı. Homeros'un  ölümsüzleştirdiği,  Afrodit'i  bile  baştan  çıkaran  güzel  Paris.
                               Aklıma  kimler geliyor kimler..  Balzac,  Rilke,  Victor Hugo,  Ernest Hemingway, F. Scott Fitzgerald,   Charles Baudelaire, Samuel  Beckett... Sayılacak  o kadar çok  isim  var ki..İzlerini  sürmek  istiyorum  yazarların.  Nerede  ne  yapmışlar,  hangi  evde yaşamışlar,  hangi  sokaklarda  yürümüşler merak  ediyorum.  Mesela, Seine nehri ve Louvre Müzesi manzaralı odalarıyla Hotel du Quai Voltaire  görmek  istiyorum . Oscar Wilde uzun süre bu otelde yaşamış; ünlü yazar Charles Baudelaire ve Alman besteci Richard Wagner de bu otelde bir süre kalmışlar. 
                                Seine  nehri  kenarında  yürümek  istiyorum,  Notre-Dame Kilisesi'ne doğru  yürümek, burada çekilen filmi  hatırlamak , kilisenin hemen yakınındaki efsanevi kitapçı Shakespeare and Company'ye uğramak istiyorum.
                               Yahya  Kemal'den  Attila İlhan'a  kadar  bir çok aydınımızın   Paris'ten  yolu  geçmiş. Yahya  Kemal,  Ferit Edgü,  Enis Batur,  Ataol Behramoğlu, Vedat Günyol,  Bedri  Rahmi,  bir dönem Paris'i  mekan tutmuş  yazarlar. Her birinin  Paris'i  farklı.  Demir Özlü'nün hikayelerinde geçen  sokaklarla,  Cahit Külebi'nin anlattığı,  Nazım  Hikmet'in  sürgünde  dolaştığı  Paris  sokakları  farklıdır.  Bence  herkesin  Paris'i  farklı  olacaktır. Hemingway  için  bir  bayramdır  Paris.  Cesar  Vallejo'nun  şiirlerinde  ise  ölmek  istenilen  kent.  

                                                  


                Sevgili  arkadaşım  Tatlı  Cuma  '  nın  izniyle  bu  fotoğrafını   yayınlamak  istiyorum. Ayrıca Nazım Hikmet'in  şu  dizeleri  tam bana göre :)

                          Gördüm  şükür  gördüm  şükür
                          bugünü  de  gördüm  şükür 
                          gördüm  şükür  bugünü Paris'te  
                          Aktı  Paris 
                          asil  Paris 
                          ulu  Paris 
                          mavi  mavi kızıl  kızıl....

              Ben de  şükür  Paristeyim derim  inşallah..  Hemingway'in dediği gibi: "Eğer gençliğinizde Paris'te yaşama şansına erişmişseniz, Paris hayatınızın sonuna kadar sizinle kalacaktır, çünkü Paris bir şenliktir."                   
                 Dönünce  tüm ayrıntıları,  sevinçleri,  güzellikleri  paylaşmak dileğiyle...

9 Ekim 2013 Çarşamba

Çığlık

                            Edvar Munch bilen  var mı?  Ya da  şu ünlü  çığlık  tablosu desem. Geçenlerde  bulup  seyrettiğim  Norveçli ressam  Edvard  Munch  'un  yaşamöyküsünü  anlatan  filmin  bir  kahramanı  şöyle  diyordu :  ''  Homeros  İlyada  da  ,  mavi  ölüm  gözlerini  yavaşça  örttü,  diye  yazıyor bir  savaşçıdan  söz ederken. Demek ki  uzakta,  Ege'nin  o  mutlu adalarında  ölüm  gökyüzü  gibi  mavi.  Bense  burada,  gecenin  sessizliğinde ölümü  dinliyorum  .  Karanlık  ,  dipsiz  bir  kuyu. Bomboş,  karanlık. ''
Bunlar  Munch'un  yalnız,  acı  dolu,  ölüm  korkusuyla  çevrilmiş  hayatını  yansıtan  sözleri.  Sanatçının  yapıtlarında  olduğu kadar  eserlerinde  etkisini  gösteriyor.  Filmini  izlerken etkileniyorsunuz  bundan..


                                                


                 1863  yılında  burjuva  bir  ailenin  çocuğu  olarak  doğuyor  Edvard Munch.  Babası  ailesine  düşkün,  sert  ama  sorunlu  bir  doktor.  Ayrıca  aşırı  protestan.  Annesi  otuzunda  ,  iki  kız  kardeşi de küçük  yaşta  veremden  ölüyor.  Onlar  gibi  Munch  da  kan kusuyor  küçük  yaşta.  Sonra  iyileşiyor,  ama  ömrü  boyunca  çektiği  bir  öksürük  kalıyor.  Büyüdükçe  anarşist  bir  yaşamı  seçiyor.  Serbest  aşkı,  giderek  devlet  ve  ailenin  dinamitlenmesini  savunan  Vaeger'in  düşünceleri  dünyasını  değiştiriyor.  Babaya,  topluma  başkaldırı,  ardından  umutsuz  bir  aşk,  kıskançlık..Veremden  ölen  annesi  ve  kız kardeşlerini  betimlediği  Hasta Kız Kardeş  tablosunu  bu  dönemde  yapıyor.


                                         

                 ''  Daha  ben  doğarken  beşiğimin  başucunda  Azrail  gibi  nöbet  tutan  kuruntu, hastalık  ve  ölüm  tüm  yaşamım  boyunca bana eşlik  etti. ''   der  Munch.
Suluboya  çalışmalrında  ilaç şişelerini  obje  olarak  kullanır  ressam.  ''  Hastalık  ve  ölüm  ruhsal  yaşantımı  etkilediği  gibi  sanatımın  temellerini  de  oluşturur,  ''  diyerek  durumunu  özetler. Hastalık  ve  ölüm  konusundaki  enn  ünlü  yapıtı  23  yaşına  geldiği  zaman  yaptığı  ''  hasta  çocuk ''  tablosudur.  Munch  tablodaki  anne  figürü  için  kendisini  resim  konusunda  destekleyen teyzesidir. Hasta kız  modeli ise  babasının  muayehanesine  gelen 11  yaşındaki  bir  çocuktur.
                    1908  yılında duygusal çalkantılarının sanatına yansıyan saplantılarının ve  aşırı alkolün neden olduğu bir  sinir  krizine  yakalanır.  1906   ''Şarap  Şişesi  ve  Ben ''  isimli   bu  portre  çalışması  krizin  yaklaşmakta  olduğunu  haber  vermiştir.


6 Ekim 2013 Pazar

Bir Pazar Günü ..

                                             Bir pazar  daha  bitti .  Daha  gecesindeyiz  ama  haftasonu  tatilimiz göz  açıp kapayana  kadar  geçti  bile. Allaha şükür sağlıklı  ve  güzel  günler geçiriyoruz,  daha ne  istenir ki.  Dün  arkadaşlarımla  buluşup  havanın oldukça  soğuk olmasına rağmen  deniz kıyısında ki  kafelerimizden  birinde  oturduk.  Bir kaç  saat  geçirip  eve döndüm.  Ailemle  bir  cumartesi  gecesi geçirdik.  Bugünde  pazar  gününe  yakışır  bir  kahvaltı edip  kızımla  kurabiye, kahve ve film  keyfi  yapalım dedik.  Geçen  günler de  yeni  bir  tarif  bulmuştum nette.  Hemen  kurabiyeyi  denedik.
                                       Kurabiyemiz  çilek pudingli kurabiye.  Tarif  isteyenlere  hemen  yazıyorum:
                                       *  100  gr  oda  sıcaklığında  tereyağ
                                       *  1  paket  çilekli  puding
                                       *  1  yumurta
                                       *   1 çay  bardağı  pudra  şekeri
                                       *  1   tatlı  kaşığı  kabartma tozu
                                       *  Aldığı  kadar  un..



Sonuçta  böyle  eğlenceli  kurabiyeler  elde  ettik.  Yalnız  verdiğim  ölçü  az  miktarda  oluyor.  Benim  fırınım midi  çünkü  ,  bu  ölçülerle  tepsinin  yarısı  doldu.  Bilginize..





                   Sonra  sütlü kahvemizi  hazırlayıp  kurabiyelerimizi  de  alıp  başladık  filmimizi   seyretmeye..



Böyle kapalı,  soğuk  havalarda  nedense  siyah-  beyaz  filmler  seyretmeyi  çok  severim.  Yine  1920 lerden  korku  filmi   seyrettik.  Dr.  Caligari  'nin  Muayenehanesi  adlı   film  Alman  dışavurumcu  sinemasının  ilk  örneklerinden  kabul  ediliyor. Anlattığı  gizemli  cinayet 
öyküsünün  yanı  sıra  resimli  panolardan  oluşan  dekorları,  boyayla  elde  edilmiş  gölgeleri,  eğik  bacalı,  
yamuk  duvarlı   evleriyle  filmin  yarattığı  fantastik  ve  ürkütücü  dünya  bugün bile ilgiyle  izleniyor..




Dr. Caligari  aynı  zamanda   sinema  tarihinde  yaratılan ilk  karakter  olmuştur.  Biz  de  kızımla  
izlediğimizde  çok  beğendik.  


3 Ekim 2013 Perşembe

Tibor Dery' den Bir Öykü

                                    

                    Tibor  Dery' nin   Eğlentili  Bir  Gömme  Töreni  kitabını  okudum  bir  çırpıda.  Adalet  Cimcoz  çevirmenliğini  yaptığı  kitap 1967  basımlı.  Kitabın  kapağı  ilgimi  çekmişti  okumadan  önce.  Yaşlı  bir kadın  kocaman bir  tabutu  taşıyordu  kapağında.  İlk  öykü  zaten  kitaba adını  veren  uzun bir  novella  gibi.  Bayan  V.  ölmekte  olan  kocasına  bakmakta,  en  iyi  şekilde rahat  ettirmek  için  elinden  geleni  yapmaktadır  yakınında  bulunan  akrabalarıyla.  Son günlerini  yaşamakta  olan  Bay  V.  nin  ziyaretine  bir çok  insan  gelmektedir.  Bay  V.   kimseyle  görüşmemektedir.  Yalnızca  akrabası  olan  20  yaşındaki  Flora' yı  kabul eder.  Son  konuşmalarını  bu  kızla  yapar.  Şöyle  der  bir  ara  kıza :
             ''   Bütün  hayatım  tıpkı  kanser  gibi,  gelecekle  örüldü.  Kendimi  değil ,  işlerimi,  yaptıklarımı  düşündüm  hep . Kendimi  boşladım ,  esenliğim  umrumda  değildi,  işim  önemliydi.  Her  dakkam  işle  doluydu. .Cevizin  altında  oturup  çalışırken  ,  kuşların  ötüşünü işitir miydim  sanıyorsunuz?  Yemekten  kalkıp ,  yediğimi   unuturdum;  söylemeseler çamaşır  değiştirmezdim.  Çok  önemli  bir işi  başarmam gerektiği  yalanına inanmıştım..Bugüne  değin  hep  aldattım  kendimi. ''





                            Hep  içinde bulunduğumuz anın  kıymetinden bahsederiz ya,  tüm kitaplar,  filmler  bunu  söylemeye başlamıştır. Herkes büyük  laflar  okumayı sever,  sonra da  paylaşmayı. İşte  ben de  böyle  biriyim  şu an.  Acaba  yapabiliyor muyuz  bunu?   Before  Sunsrise   filmini  hatırlıyor musunuz ?    Trende  tanışıp  tüm  gece  Viyana da  gezen  şu  çifti  bilmeyen  yoktur.  Orada  Jesse    şöyle  der  kıza,  ve  ne  kadar  haklıdır  :
''  Sürekli  teknolojinin  ne  kadar  harika  olduğunu  ,  zaman  kazandırdığını  söyler insanlar.  Ama  kimse  kullanmıyorsa  kazanılan   zaman  ne işe  yarar  ?  Sadece  daha  yoğun  işe  dönüşüyorsa.  Hiç  şöyle  diyen  biri  çıkmaz  mesela :   Kelime  işlemcimi  kullanarak  kazandığım  zamanla  bir  Zen  manastırına  gidip  takılacağım .''  
Hep  deriz  hayat  kısa  yapabileceklerimiz kısıtlı.  Ve   bir  gün  elimdeki  şu  kitapta  bulunan  Bay  V.  gibi  son anlarında  camını  açıp  ilk defa  bakarcasına  bakarız  dünyaya.  İş  işten  geçmiştir,  herşey  yarım  kalmıştır.  Daha  sevememişizdir  çocuğumuzun başını  tam  olarak,  daha  okuyacak çok kitap,  gezecek  çok yer,  yapılacak  çok  muhabbetler  kalmıştır.  Ama  başucumuzda  durur  başkalarına  kalacak  banka cüzdanları, ertelenen  hayallerin şişkin hesapları,  üst üste alınmış evler,  arsalar...



Cuma Geldi

                                   Evet cuma geldi, yorgunluk da geldi hatta günlerdir süren baş ağrılarım da geldi. Bu hafta oldukça olums...