28 Şubat 2013 Perşembe

KAPI


                      Geçen  gece internetten  film  seyretmeye  karar  verip  biraz  araştırma  yaptım.  2012  Yılı  yapımı  The  Door    filmini  görünce heyecanlandım. Film  yıllar  önce galiba on yıl oldu, okuduğum bir  kitaptan  başarılı bir uyarlamaydı. Kitap  Magda  Szabo  tarafından yazıldı. Filmin  yönetmeni  ise  ünlü  Macar  yönetmen İstvan Szabo..
                      Film   neredeyse  kitapla  birebir  gitmiş.  Az  Ajto / Kapı  müzikleriyle, dupduru  anlatımıyla  özellikle  Helen  Mirren  oyunculuğu  ile  güzel  bir  film  ortaya  çıkmış. Kadın  bir  yazar  ve  yanında  işe  başlayan  kadın  bir  hizmetli  arasında  geçen ilginç  ilişki  üzerine  kurulu  olan  film  1960 ların  Macaristan'ında   geçiyor.


                            kapı 2012 the door


                   Yazarın  yardımcısı  Emerenc ile  olan  ilişkisi  ilginçtir çünkü  hergün  siyahlar giyinen,  katı  kuralları olan, evine en yakın dostlarını  dahi  sokmayan  bu  kadınla aralarında  başlayan ,  sevgiye  doğru  giden  ilişkileri olağan şekilde  değildir.  Taraflar kendini  bildikleri  şekilde  ortaya koyar.
                   Beni  olumsuz  etkileyen tek  şey,  Macar  yönetmenin  çektiği,  oyuncuların bir çoğunun  Macar olmasına  rağmen  film  de ingilizce konuşulmasıydı. Kendi dillerinde  çekilen bir film olsaydı daha etkileyici olurdu  gibi  geliyor.


                           


                 Kitabını  2003  yılında  alıp okumuştum. Yazarı  Magda  Szabo.  Çağdaş  Macar  Edebiyatının  en ünlü  kadın  yazarı.. William Shakespeare çevirmeni olan yazar, yazı serüvenine şair olarak başlamış. Kitabın  arkasında ki  tanıtım  yazısını  da  paylaşmak istiyorum :


Tanıtım Yazısı
Bir yazar ve ona ev işlerinde yardımcı olan yaşlıca hizmetçisi. Önceleri birbirlerini anlamakta ve benimsemekte zorlanırlar. Zamanla, çocukluk ve gençlik travmaları Macaristan’ın yakın tarihiyle birlikte örülmüş, bu başına buyruk, mesafeli, tragedya kahramanlarını andıran anne figürüyle yazar arasında çatışmalı ve neredeyse tutkulu bir ilişki kurulur. Hayvanların ve insanların dilinden anlayan, cesur, bilge Emerenc, yazarın yaşama, sanata ve ölüme ilişkin doğru bildiklerini sorgulamasını sağlar.
“Benden bu denli farklı olmasına karşın nasıl oluyordu da bana bu kadar bağlanabiliyordu? Benim neyimi sevdiğini anlayamamıştım doğrusu… Daha önce de yazdığım gibi, o zamanlar henüz gençtim, bağlılığın ne denli mantıkdışı, ölümcül ve güvenilmez bir duygu olduğunu henüz derinlemesine incelememiştim Karşılıklı bağlılığımız, aşk gibi, birtakım tanımlanmayan bileşkelerin sonucuydu çünkü birbirimizi kabullenebilmek için bir sürü ödün vermemiz gerekmişti.”
Magda Szabo’nun ince ve hüzünlü bir mizah duygusuyla kaleme aldığı, otobiyografik unsurlar da taşıyan bu romanı ona 2003 yılında yabancı roman dalında Fransa’nın en saygın ödüllerinden olan Femina’yı kazandırdı.

                                              THE DOOR (July 19th)
                                   

           Filmi  izlemek  isteyenler  için

                   


24 Şubat 2013 Pazar

Tahinli kurabiye Ve Mary Poppins


                                        Güzel  bir  pazar  sabahı  ne yapılır?   Herkese  göre  değişir  tabi,  benim  için ailece  güzel  bir  kahvaltıyla  başlangıç yapmaktır   bu.  Bugün  ben de  kahvaltı  soframı  hazırlayıp  annemleri  aradım.  Kahvaltı  ya da  yemek  sofralarını  güzelleştiren  büyüklerimizdir, arkadaşlarımızdır.. Sonradan  ''keşke''  lerim olmasın diye  olduğunca  çok  ailemle  vakit  geçirmeye  çalışırım. Bugün de  sofra  da  iki  tabak daha  bize  yine  mutluluk  kattı. Her ne kadar  anneme  ' hadi  kahvaltıya gelin'  deyince  annemin 'boşverin  bizi  ,  siz  ailece edin, biz  rahatsızlık  vermeyelim' laflarını duysam da  aslında  onların da  bizlerle  mutlu  olduklarını  bilirim.




 
                                       Kahvaltı  sonrası  biraz  dışarıya  çıkıp  yürüyüş yaptık.  Eve  gelince  çayımızı  demleyip  kurabiyelerimizi  yedik. Fotoğraftaki  kurabiyeleri  geçen hafta  yaptım aslında.  Ama  yine de  tarif  vermek isterim.  Çünkü  çok  lezzetli  ve  besleyici.
                                           



Tarifi  şöyle:
1 su  bardağı  tahin,   1  su  bardağı pudra şekeri,    1  su  bardağı  sıvı yağ,  vanilya,  alabildiği  kadar  un..
Kurabiye  yapımını  bilirsiniz  zaten,  sonuçta  şahane , mis kokulu  kurabiyeler 
önünüzde..                                                       




                       Akşama  kadar  ev de geçirilen  saatler..Kimi  zaman  kitap  okuduk,  kimi  zaman  dergilere  baktık.  Kızımda  biraz  ders çalıştı.  Akşam  yemeğinden  sonra  sinema saatimize  sıra  gelmişti.  Pelin'e  haftasonu  seyrettirdiğim  filmlerden sıra , yine  benim  küçükken  severek  seyrettiğim  Mary Poppins  'e gelmişti.  Ne  yapayım  benim  etkilendiğim  filmleri  ona da  seyrettiriyorum.  Doğru mu değil mi  bilmem  ama hoşuma  gidiyor  işte.
                      Siz de  hatırlar mısınız bu  filmi ama  tekrar  çocuğunuzla  bir  seyredin  derim..




Pelinin  keyfine  diyecek  yok tabi ki..




Böyle  uslu  durduğuna  bakmayın,  az  sonra  zıp zıp  zıplamaya  başladı  tabi ki.  Film  seyrederken  bile koltuklarda  zıplar,  çığlık  atar,  yastıkları  atar.  Filmi  uzundu  ama  oldukça  beğendi.  Film  1964 te  çekilmiş.  Şemsiyesiyle  uçan dadıdır  Mary Poppins. 




Film,   Avustralyalı yazar P. L. Travers’ın 1935 yılından itibaren yayımlanmaya başladığı aynı adlı bir dizi çocuk kitabından uyarlanmış.   En Iyi Kadin Oyuncu da Dahil Olmak Üzere 5 dalda Oscar ödüllü kazanmış…Eğer  izlemek isterseniz  burada
Bu  arada  okuduğum  bloglara  yorum yazamıyorum, hatta  kendi bloguma da .Sorun nedir  anlamadım, çözene kadar görüşmek üzere..

         
                                                  



                             


21 Şubat 2013 Perşembe

Çölde Çay ve Paul Bowles

                       

                Genelde  TRT  Türk  seyretmeyi  severim.  Geçenler de  Kentler   ve  Gölgeler  ' di  galiba ,  Paul  Bowles ile  ilgili  bir  program  vardı.  Baştan  sona  zevkle  seyrettim.  Fas'ın  Tanca  kentini  mesken  tutmuş  Bowles  ,   ünlü  eseri   Esirgeyen  Gökyüzü'nü  burada  yazıyor.  Daha  sonra  Çölde  Çay adıyla  filme  çekilen  eser  oldukça  güzel.


                                             


                          Afrika  seyahatına  çıkan  Amerikalı  bir  çiftin  bu  seyahatta  önce  başkalarından ,  sonra da  birbirinden  kopuşu  anlatılıyor.  Sadece Türklerin   değil dünyadaki  bir çok  gezgin  Çölde  Çay  filmin  çekildiği yerleri görmek  yaşadıkları  ruhsal  çölleşmeyi  çözmek,  bu  coğrafyanın  havasını  koklamak  için  Fas'ın  bu  kentine  geliyor. Bir  yazarın  eserlerini  , düşüncesini  anlamak  için  sadece  kitaplarını  okumak  yeterli  değil  diyen  program,  o  yazarın  yaşadığı  yeri de  görmek , yaşamak gerekir  diyor.  50  yılı  aşkın  bir  zaman  Paul  Bowles  Tanca da  yaşıyor  ,  eserlerini  veriyor  hatta  besteler  yapıyor.  Paul  Bowles'i  New Yorktan  Tanca'ya  getiren  neden çok  ilginç.  Çünkü  o zamana  kadar  devamlı  gezen,  kalıcı bir  yerleşimi  düşünmeyen  Bowles  şöyle  diyor :
                      ''  1931   yazında  Gertrude Stein  Güney  Fransa'daki  evinde  iki  hafta  geçirmem için beni  davet  etti.  İkinci  haftanın  başlarında  buradan  nereye  gitmeyi planladığımı sordu.  Pek  bir yer  görmediğim  için  oradan  Riveria 'ya  gideceğimi  söyledim.  Herkes  oraya  gidebilir,  senin daha  güzel  başka bir yere gitmen  gerek ,  neden  Tanca'ya   gitmiyorsun  dedi.  Biraz endişeliydim,  orası  bütçemi  aşabilirdi.   Saçmalık  dedi  Gertrude.  Ucuz  bir yer  orası  .  Ayrıca  tam  sana göre. Bir hafta sonra  bir çok  Kuzey  Afrika  limanına uğrayan  Imerithie  gemisindeydim.  O günden bu yana Gertrude  Stein'a   minnettarım.  Tanca'yı  ilk  gördüğüm günden  bu yana ve  bunca  senedir  Cebelitarık   boğazından Endülüs'ün  dağlarına  bakan  bu  beyaz  şehri  pek sevdim..''

                                           


                      Çocukken  bile  en sevdiği  oyun  harita da  gideceği  yerleri  işaretlemekti.  Hayal ettiği  gibi de yaptı.  19  yaşında  ailesinden  bile  izin  almadan  Avrupaya ilk  yolculuğunu  yaptı.  Bir çok yer  gezdi  ama  tam  50  yıl  Tanca da  kaldı.  O  yıllarda  Tanca  birkaç  ülkenin üzerinde  söz hakkı  olduğu  ,  kurtarılmış  bir bölgeydi.  Bir çok  Avrupalının   geldiği bir yerdi.  Tanca 'da  ömrünün  büyük  bir kısmını  geçiren  Bowles  arkadaşlarını da  bu  şehirde ağırlamış .  Bu  şehirde  Bowles  yabanıl  insanın  enerjisin  buldu,  renkliliğini  buldu.  Bir  batılı  olarak  geldiği bu  yerde  kısa zamanda adapte oldu.
                      O  yıllarda  yapılan bir  röportajda  Tancayı  şöyle anlatmıştı :
 ''  O  ara  sokaklarda   dolaşıp  durdukça  bir de bakarsınız ki   son  yarım  saattir  sessizce  ağlıyorsunuz   ya  da  en  azından   ben  ağladım.  Çünkü   bir  bağlantı  yoktu.Artık  hiçbir şeyle  bağlantım yoktu.  Kendimi  bir  varoluşçu  olarak  görüyorum. Benim  zihnimin  bu  yönde  çalıştığını sanıyorum.  Şimdinin  içinde  yaşıyorum,  gelecek  diye  bir şey  yok.  Herşey  olacağına  varır.''
                    Ne  yazık  ki  ömrünü  Tanca'da   harcayan  Bowles'i  bugün  orada  hatırlayan,  hatırlatan  bir şey  yok.  Bir kentle  özdeşleşen  yazarı  kimse  tanımıyor  orada.  Yalnızca  yaşadığı  apartmanın  önünde  mermere  yazılmış  küçük  bir  yazı var.  Amerikalı yazar  paul Bowles  burada   şu  tarihler  arasında  yaşamıştır diye.






18 Şubat 2013 Pazartesi

Budapeşte'de Kahve Ve Pasta


                             


                         Macaristan, Osmanlılarca bölgeye taşınan kahve kültürünü en hızlı benimseyen ülkelerden biri olmuş ve Osmanlılar bölgeyi terk ettikten sonra da bu kültür  toplum yaşamının önemli bir parçasını oluşturmuş. Öyle ki 19. yüzyılda kentte 600 kadar kahvehane ya da Macarca ismi ile kavehaz bulunuyormuş. Aynı dönemde kafeler, edebiyat ve sanat çevrelerinin hakim olduğu entellektüel faaliyet mekanları imiş.  Vaci Caddesinin kuzey ucundaki Gerbeaud   o  dönemden kalma pastanelerden biri. 1858′de kurulmuş. Adını işletmecisi olan İsviçreli çikolatacı Emil Gerbeaud’dan almış. 






Biz  de  bu  kafe de  bir  mola  verdik.  İçi  gerçekten  çok  güzel.  Fazla  kalabalık değildi,  soğukta   uzun  süre  gezmiştik ,  bu  sıcak  mekana  girince  nasıl  mutlu  olduk .  Hemen  kahve ve  pastalarımızı  
ısmarladık.  Tercihim  espresso   ve  karamelli  pastaydı.  Ortalamanın  üzerinde fiyatları var.







1858  yılında  şekerlemeler   satan  bir  dükkan  olarak  kurulan  Gerbeaud,  bugün  Avrupa'nın  en  büyük kafelerinden  biri.




Bu  fotoğrafı   Pelin  kafenin  dışına  çıkıp  çekti.  Biz  sol da  cam  kenarındayız.

                                


İkinci  durağımız  New York  Kavehaz...




Burası  bizim kaldığımız  otelin  semtindeydi  zaten.  Blaha  Luiza Ter  durağında  inince  Erzsebet Caddesi  üzerinde  bulunan  Boscolo  Otelin  altında  bulunuyor.  Süslemeleri  ve  mimarisi  ile  saraydan  farksız.





Burada  kahve  ve  pasta  keyfi  yaptık.  Gittiğimiz  üç kafeden  en  pahalısı  burasıydı.  Ve pastaları  en kötü yeri.  Yalnızca  ortamında  bulunmak  için  bir  kahve içilir.




Pelin'le   bir  ara  tuvalete  gittik.  Oldukça  güzeldi..


                                                  


                          Budapeşte'de   güzel   bir  kafe kültürü var.      Zamanında özellikle sanatçıların  zaman geçirdiği yerlermiş. Birçok kafe, müdavimi olan sanatçılara şiirlerini yazmaları için ücretsiz kâğıt ve mürekkep verirmiş ve hatta onlara özel, uygun fiyatlı sanatçı menüleri olurmuş. Bunun haricinde şehirde bir dedikodu mu var buralarda yayılırmış; âşıklar ilk buluşmalarını buralarda yaşar, niyetlerini burada beyan eder, gösteriş yapmak isteyenler en  güzel   kıyafetlerini giyinip buralarda gezinirlermiş. Daha sonra gelen savaşlar ve yıkım ve son olarak da demir perde yılları bu kültürü sekteye uğratmış, yıkılmışlar, yasaklanmışlar…



Benim  en  çok  beğendiğim  kafeyi  sona  sakladım.  Central  Kavehaz..





Hem  kafenin  içi,  hem  çalışanları,  hem de  taze  ve  lezzetli  pastaları  tüm  yorgunluğumuzu 
aldı.  Fiyat  yönünden  de  en  uygun  yerdi.  Zaten  normal  bir  kafe de neredeyse  yarı  fiyata 
daha  güzel  pasta  ve  kahve  çeşitleri  buluyorsunuz  bence.  Yine  de  mekan güzelliklerini
yaşamak  için  bunlara  katlanıyorsunuz.





Gidip  oturup  kafeleri  biraz  paylaşmak  istedim.  Ama  Budapeşte'nin  en  güzel  taraflarını  paylaştım  kaç  gündür.  Asıl  olan  sokaktaki.  O  kadar  çok  evsiz,   sarhoş  ve  deli  gördük  ki  anlatamam.  Özellikle   yaşlı  evsizleri  betonlar  üzerinde o  soğukta  yatarken  görmek çok  can  sıkıcıydı.  Şehir  sanki  dünya  savaşından  yeni  çıkmış  ve  köhne  çoğunluk.  


15 Şubat 2013 Cuma

BUDAPEŞTE 2



                          Budapeşte   yazıma  Nazım  Hikmet'ten  aldığım  dizelerle  devam etmek istiyorum :

                                                     Gökte  bulut  yok
                                                     Söğütler  yağmurlu,
                                                     Tuna'ya  rastladım, 
                                                     Akıyor çamurlu...
                                                    Hey  Hikmet'in  oğlu, Hikmetin oğlu !
                                                    Tuna'nın suyu  olaydın,
                                                    Kara orman'dan  geleydin,
                                                    Karadeniz'e  döküleydin,
                                                   Mavileşeydin,  mavileşeydin, mavileşeydin...





Budapeşte 'de   güne  metroyla  başlıyorduk.  Metro da  oldukça  eski,  şimdiye  kadar  gördüğüm  en 
eski  trenler  vardı.  Zaten Budapeşte  metrosu  dünyanın  en eski  ikinci  metrosuymuş. Trenleri de o zamanlardan kalma sanki.  Ama  biz oradayken yeni alınmış bir  trenin  ilk deneme  sürüşlerine de  denk  geldik.





Sonra  Tuna  Nehrinin  ortasında  bulunan  Margit  Adasına  gittik.  Adanın  kuzey ucunndaki  metro durağına  yani Arpad Hid  durağına  gidip  bir otobüse binip adanın ucunda  indik.  Tam 1,5  saat  yürüyerek  adayı  baştan başa  yürüdük.




Adanın  içinde  hayvanat bahçesine denk geldik. Ada  2,5  km  boyunda.  Ada  da   spor  yapanlara rastladık.  Bir spor tesisi, ilköğretim okulu, olimpik yüzme havuzu, bol sinek üremesine sebep olan ama nilüfer çiçekleri ile bezeli bir Japon bahçesi , 1911’de yapılmış Unesco tarafından korunan yüksek de bir su kulesi varmış. Bir de ortaçağdan sadece kalıntıları kalmış bir kilisesi  var.



Buda  Kalesini  karşıdan  görmekte  çok güzeldi.






                          Obuda (Eski Buda)   denilen  yerde  yine  Mardit Adasının  kuzey  ucunda.. Çağdaş heykeltraş Imre Varga’nın yarattığI   Şemsiyeli Kadınlar  oldukça  güzel. Aynı bölgede, Fö Tér’de, tarihi belgeler ve Eski Buda’nın endüstriyel gelişimini aktaran Obuda Müzesi  var.






                                Buradan  tekrar  metroya  binerek   kahve  molası  yerimiz  olan  Central  Kafevaz'a   geldik.  Biz  pastamızı  yerken  Pelin  tasarım  kitabına  birşeyler  çizmeye  başlamıştı  bile.  Dışarısı  oldukça  soğuk  olduğundan,   üstelik  Margit Adasında  da  uzun  uzun  yürüdüğümüzden  çok  üşümüştük.  Bu  mola  bize  çok  iyi  geldi.




Mola   sonrası   Tuna  Nehrinin   kenarındaki   ayakkabı  heykellerini  görmeye  gittik..Tuna  nehrine  atılan  Yahudileri  simgeleyen  demirden  kadın-erkek  ayakabıları  görmek bizleri  üzdü.




Şehir  içlerine  doğru  yürürken  çocuk  parklarına da  rastladık..




Görmemiz  gereken  bir  yerde  St. Stephen's Basilikasi .. Burası St. Stephen'e adanmış ve  Budapeşte'nin en büyük Bazilikası olmasıyla ünlü. 8.500 kişi içeride ibadet edecek büyüklükte. 96 metre yüksekliğinde Dom'a sahip olan bu kilisenin inşasına 1851 yılında başlansa da tamamlanması 1905 yılını buluyor. Kilise'nin yüksekliği yakınındaki Parlamento binası ile aynı. Bu aynı zamanda kilise ile devlet yönetiminin eşitliğini simgeliyor.





Neo-Klasik tarzdaki bu kilisenin içinde kiliseye daha sonradan ismi verilen Kral St. Stephen'in mumyalanmış kolu, ki dürüst sağ el olması nedeniyle, kutsal emanet olarak sergileniyor. Kral Stephen Macar Krallığı'nın kurucusu.





    Asansörle kilisenin en yüksek yerine çıkarak şehri kuşbakışı görme fırsatını kaçırmadık. Buradan şehir 360 derece kuşbakışı görülebiliyor. Bu kilisenin Domu ayrıca şehrin her yerinden görülebilecek kadar büyük olması özelliği ile ünlü.







Ertesi  gün  Budapeşte'ye   1,5   saat  uzaklıktaki    Türkler için  önemi   olan Estergon  şehrine  gittik.  Buraya   gitmek  için   Nygati  Ter'den  trene  bindik.  Çok güzel  bir  tren  yolculuğu  yaptık.  Tren  bileti  yanılmıyorsam 4 euro  civarındaydı.  Normalde  turlar  buraya  ekstra  gezi  yapıyorlar  ve  adam başı  40-50  euro  alıyorlar.  Buradan  farkı anlayabiliriz. 





                       Osmanlı tarihinde önemli bir yere sahip olan kale, 13. yüzyıl başlarında inşa edilmiş.  Estergon Kalesi, 1241’de yaşanan Moğol İstilası’na kadar Macar Krallığı’nın idari ve dini merkezi olarak işlev görmüş.  Osmanlı Devleti Estergon Kalesi’ni ilk defa 1543 yılında, o dönemde Avusturyalılar’ın yönetiminde iken zapt etmiş. Kale, 1683 yılında Osmanlı yönetiminden çıkmış.




Kaleye  çıkmak  buzlar üzerinde oldukça zordu  ama  sonuç  bizi  mutlu etti...




Şehrin  içinde  de bütün gün gezdik.  Etrafta   fazla  insan  yoktu,  galiba  yazın  turistlerle daha  hareketli  oluyor.  Alacağınız  bütün  hediyelik eşyaları  kesinlikle  buradan alın. Budapeşte'yle   yarı  yarıya   fiyat  farkı var.  Ne yazık  ki  biz bunu  uygulayamadık  ama  bu  böyle.  Akşama doğru  bu sefer  otobüsle   şehre  geri döndük. 





11 Şubat 2013 Pazartesi

Budapeşte Gezimiz


                      Sömestr  tatilimizi  THY  dan   bulduğumuz  güzel  bir  kampanya ile  Budapeşte' de  gerçekleştirdik.  Buraya  giden  turlar  çok az  günlü  olduğundan  yine  kendimiz  gidelim  dedik.  5  gün  boyunca  doya doya gezdik. Otelimizi  Booking  com.  dan  bulduk.   Otelimiz   King's Otel di..  Şehir  merkezine  oldukça yakın,  ulaşımı kolay,  fiyatı da  oldukça iyiydi.  
Uçaktan   iner  inmez  havaalanında  euroyu   Macar  para  birimine  bozdurduk.  Ama  burada  fazla  para  değiştirmemeniz  gerekiyor,  oldukça  değer  kaybediyor  çünkü.  Biz  uzun  süre  kalacağımız için  metro , otobüs  için  travel  kart  aldık.  Havaalanı  çıkışında  200E   numaralı  otobüse  binmeniz  gerekiyor.  Bu otobüsle  Köbanya-Kispest  metro  durağına gidiliyor.  Burada  metroya  binip  merkezi  bir durak  olan  Deak  Ter de  iniyoruz.  Her  şehrin bir merkez durağı  vardır ya , burası da böyle.  Buradan istediğiniz adrese  gidebilirsiniz.

Oteli  biraz  aradıktan  sonra  hemen  yollara  düştük. Bavulları  bıraktığımız  gibi  gezmeye  başladık.İlk  durağımız  Devlet  Opera  Binasıydı.


Operanın içi...



  Yakında   bulunan  opera semtine  gidip  Opera  Binasını  gezdik.  Burada  Franz Liszt  akademisi  ve müzesi  bulunuyor. Franz  Liszt 'in  opera binasının  önünde  heykeli de bulunuyor.  1884   yılında  Mcar Devlet Operasının  yapımı  tamamlanmış. 




Buradan  ayrılarak  Gellert  Tepesine   doğru  yola çıktık.  Bunun  için  metroyla  Ferenciek  Ter  metrosuna gidip  buradan otobüse  binip  tepenin eteklerinde indik.  Hava çok soğuktu ama yavaş  yavaş  tepeye doğru  yolundan  tırmanmaya  başladık. Kış  olduğundan  çok insan  yoktu.




                    Citadella  denilen   en yüksek  tepeye  çıktığımızda  nefes nefeseydik ama  buna  değecek  bir  manzarayla karşılaştık.  Tepe adını bir rivayete göre Hıristiyanlığı kabul etmek istemeyen paganların Piskopos Gellért’i bir varil içerisinde tepeden yuvarlayıp öldürmesinden ötürü almış. Tepenin eteklerinde Gellért’in bir anıtı bulunmakta. Anıtın kaidesinden aşağı kat kat yapılmış şelale de huzur dolu bir etki yaratıyor.
Bu tepede bir  kaya kilisesi, Gellért Oteli ve Kaplıcası, Sokullu Mustafa Paşa tarafından genişletilmiş Rudas Hamamı, yine Osmanlı döneminden kalma Rac Hamamı da var.



                                        

                                                                     Otelin  iç kısmı ...



                                     


                         Ayrıca bu tepenin en zirve noktasında , Budapeşte’nin 1945’te Rus ordusu tarafından kurtarılışının anısına dikilmiş, Tuna boyunca hemen her yerden görülen, şehri ayaklar altında bırakan ihtişamı ile devasa Özgürlük Anıtı bulunmakta. 
                         Bu  anıtın  etrafında  biraz dolaşıp  aşağıya  doğru inişe geçtik. 





Tepeden  aşağıya  inince  sola doğru  yürümeye  başladık. Burada  Buda Kalesi  bulunmakta. Karşımıza  ilk önce  St.Florian  Rum  Katolik Kilisesi  çıktı.  Buda Kalesi  1255  yılında  kale  olarak  yapılmış,  1458  de   Kral  I.  Matyas   tarafından  yenilenmiş.  1944-1945  yıllarında   ki  II.  Dünya  Savaşında  tekrar  zarar  görmüş..
    




Kraliyet Sarayı’nın içerisinde, 1975 yılında kurulan Macar Ulusal Galerisi, Macaristan resim ve heykel sanatına dair 100 binin üzerinde parça içermekte. Macar sanatının 7 yüzyıllık tarihini; saray içerisinde birçok odaya yayılan galeri odalarında görebilirsiniz. Buradaki altı kalıcı sergide, Orta Çağ’dan günümüze kadar ulaşmış sanat eserleri bulunmaktadır. Bununla birlikte 19. yüzyılda Avrupa’da ağırlığını hissettiren Sezession akımının güzel örnekleri de galeri duvarlarındaki resimlerde görülebilir.

Kraliyet Sarayı’nın E kanadındaki Budapeşte Tarihi Müzesi, Kale ile Budapeşte’nin tarihinden çarpıcı eserlere ve dokümanlara ev sahipliği yapIıyor. Müzenin kalıcı sergileri şunlardır: Modern Çağ’da Budapeşte, Kraliyet Sarayı’ndan Gotik Heykeller, Tarih Öncesi Çağ’dan Günümüze Budapeşte Tarihi, Orta Çağ’da Kraliyet Sarayı.





Balıkçı Tabyası ;  Görsellik amaçlı olarak Matyas Kilisesinin önünde boy gösteren bu anıt 1895’te balıkçılar loncası için yapılmış. Kilise ile aralarında Hristiyanlığı Macristan’ın dini olrak benimseyen Aziz Istvan’ın at üzerinde heykeli bulunmakta. Kilisenin biraz daha batısında 18 yydaki veba salgınından kurtulmanın anısına bir heykel dikilmiş. Kumdan kaleleri andıran masalsı görüntüsü görülmeli.





Buradan  Meşhur  Kahramanlar  Meydanına  gittik.  Bizden  önce  Başbakan  Tayyip  Erdoğan  ziyaret  ettiğinden   meydan  Türk  Bayrakları  ile  kaplanmış,  çelenk  bırakılmıştı.  
Kahramanlar  Meydanında  Binyıl  Anıtı  Macaristan'ın  bininci  yılı  anısına  1896   yılında  dikilmeye  başlanmış  ancak  tamamlanması  zaman almış.  Macar  Kralı   İstvan  zamanında  Hristiyanlığa  geçişi  tasvir  ediliyor..



Meydanın  hemen  sol  yanında  oldukça  büyük bir  müze  vardı. Güzel  Sanatlar  müzesine  girip 10  Euro   ya   Cezanne  sergisini  büyük  bir  keyifle  gezdik.  Peline  art shoptan   güzel  bir  çalışma  kitabı  aldık. 





Kahramanlar  Meydanın  arkasında  şehir  parkı  var. Oldukça  sakindi  ama  yine  de  içlerine  doğru  yürüdük.  Gerçi   Budapeşte de  oldukça  fazla  evsiz,  sarhoş  ,  dilenci  gördüğümüzden  korka  korka  parka  girdik.  Tek  başına  yürüyen  bayanlar  bize cesaret  verse  de  bu  şehir  de  çok  fazla  dilenci  ve  deli  var.  Bu kadarını  bir  arada  başka  yerde  görmedik.










Şehir  parkını  gezdikten  sonra  akşam  olduğundan  tekrar  merkeze  gidip  yemek  yedik.  Macarların  meşhur Gulaş  çorbasını denemek  istemedik. Etrafta  oldukça çok  Türk  restoranları  var ama  biz  Pelin  istediği  için  hep  hamburger  ve  patates  yedik.  



Gecenin  sonunda  otelimize de  yakın  olan  New York  Cafe de  bir  kahve içtik.  Bu  cafe   Blaha Lujza  Ter'de  bulunuyor.  Ünlü   Boscolo  Otelin  altında  bulunan  tarihi  bir  kafe.  Bu  konuda  daha  sonra  da  yazacağımdan  kısa  geçiyorum.




Kafede  biz  kahve ve  pasta keyfi  yaparken  Pelin de  yeni  aldığı  kitabında  çalışmalara  
başlamıştı.  O  gün  oldukça  yorulmuştuk.  Otele  gidip  banyo yapıp  hemen uyuduk. Ertesi  gün  yapacaklarımız  için  dinlenmemiz gerekliydi.















Cuma Geldi

                                   Evet cuma geldi, yorgunluk da geldi hatta günlerdir süren baş ağrılarım da geldi. Bu hafta oldukça olums...